Amanita echinocephala

Bilmeniz Gerekenler

Amanita echinocephala, büyük boyutu, beyaz veya fildişi renkli görünümü ve dikenli veya siğilli kapağı ile karakterize edilen kendine özgü bir mantar türüdür. Özellikle güney İngiltere'de kayın ağaçlarının bulunduğu kireçli topraklarda yetişir ve genellikle diğer büyük mantarlardan daha erken ortaya çıkar. Bu tür tipik olarak yalnız veya küçük gruplar halinde bulunur ve "yalnız amanita" veya "Avrupa yalnız lepidellası" olarak bilinir." Özellikle, etkileyici bir kuraklık toleransı sergiler.

Bu mantar Britanya, Avrupa, Batı Asya ve Kuzey Afrika'da yayılış gösterir ve özellikle yaz ve sonbaharın ilk aylarında ortaya çıkar. Genellikle geniş yapraklı ve iğne yapraklı ağaçların yakınında, iyi drene edilmiş, kuru, kireçli toprakları tercih eder. Kuraklığa karşı dayanıklılığı, kuzeydeki yayılım alanının Güney İngiltere'ye kadar uzanabileceğini düşündürmektedir. Bazı bölgelerde Ihlamur (Tilia) ve bazen de A. strobiliformis.

Bazıları Amanita echinocephala'nın yenilebilir olduğunu düşünse de, toksik Amanita türleri ile karıştırılma potansiyeli nedeniyle dikkatli olunması tavsiye edilir. Bu nadir ve koruma altındaki mantar Birleşik Krallık Kırmızı Veri Listesi'nde yer almaktadır. Gümüş biriktirdiği ve muhtemelen Amanita smithiana'ya benzer nefrotoksik etkilere neden olduğu bildirilmiştir. Erken evrelerinde mantarın görünümü Amanita muscaria'ya benzer, ancak olgunlaştıkça şapkası kırmızı bir arka plan göstermez ve dikenli siğiller beyaz veya krem renkli bir şapka yüzeyi ortaya çıkarmak için basitçe ayrılır.

Diğer isimler: Yalnız Amanita, Alman (Spitzkegeliger Wulstling).

Mantar Tanımlama

1. Kapak

   Başlığın çapı 15 cm'ye (6 inç) kadar ulaşabilir ve beyazdan fildişi rengine veya gümüş grisine kadar değişir. Kenara doğru daha az belirginleşen ve sıklaşan kabarık piramidal siğillere sahiptir. Bu siğiller, mantarın ilk evrelerinde onu örten evrensel örtünün kalıntılarıdır. Genç düğmeler daha koyu renkte olabilir ve bazen tabanın etrafında kabarık pullardan oluşan bir halka ile iki katmanlı bir somuna benzeyebilir.

2. Kök

   Gövde beyazdan fildişine, 8-16 cm (3-6.5 inç) boyunda ve 2-3 cm (1-1 inç) genişliğinde. Soğanlı tabanın yakınında birkaç halka şeklinde kalkık pulları vardır ve sıkıca sabitlenmiştir, genellikle yüzeyin altına doğru yanal olarak uzanır. Halka ince ve kırılgandır, genellikle gövdeye yapışır.

3. Solungaçlar

   Solungaçlar krem rengindedir, bazen hafif yeşilimsi bir renk tonu vardır. Çoğunlukla gövdeden bağımsızdırlar ve küçük, dekurrent bir dişe sahip olabilirler.

4. Et ve Koku

   Meyve eti beyazdır ve hoş olmayan bir kokusu vardır.

5. Sporlar

   Sporlar elipsoidal, pürüzsüz, 9.5-11.5 x 6.5-8µm, ve amiloid.

6. Spor Baskı

   Spor izi beyazdır.

7. Habitat

   Bu mantar mikorizaldir ve tipik olarak kuru kireçli toprağa sahip karışık ormanlık alanlarda bulunur. Bazen kozalaklı ağaçlarla birlikte büyüyebilir. İngiltere, Avrupa, Batı Asya ve Kuzey Afrika'da görüldüğü bilinmektedir ve meyve verme mevsimi Haziran'dan Ekim'e kadardır.

Benzer Türler

1. Amanita strobiliformis

   Siperliğinden sarkan yırtık pırtık peçe parçaları olan siğil benzeri beyaz bir başlık ile ayırt edilir. Vade sonunda, kapağı düz değil hala kubbelidir.

2. Amanita vittadinii

   Kapak üzerinde konik siğillere ve halkanın alt tarafına doğru kıvrımlı pullara sahiptir. Genellikle daha ağır topraklarda bulunur.

3. Amanita citrina

   Beyaz veya açık renkli greyfurt kapağı üzerinde beyaz bir kese kalıntısı vardır, ancak piramidal değildir. Ayrıca, kırılgan bir kolye halkası vardır.

Taksonomi ve Etimoloji

İlk olarak 1835 yılında İtalyan mikolog Carlo Vittadini tarafından Agaricus echinocephalus olarak tanımlanmış, Lucien Quélet tarafından Amanita'ya yerleştirilmiş ve sonuç olarak şu anki binom adını almıştır. Özel adı olan echinocephala, Yunanca "kirpi" anlamına gelen "echino-" ve "kafa" anlamına gelen "kephale "den türemiştir."

Bazı yazarlar, iyi biçimlenmiş bir volvaya sahip olmaması nedeniyle bu türü Amanitaceae'nin Lepidella bölümüne yerleştirmişlerdir.

Eşanlamlılar ve Çeşitler

• Agaricus aculeatus Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci più comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 62

• Agaricus albellus Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, s. 417 (nom. rej.)

• Agaricus echinocephalus Vittad., 1835 (basionym)

• Agaricus nitidus (Fries) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, s. 8

• Agaricus solitarius Bulliard (1780), Herbier de la France, 1, tab. 48

• Amanita aculeata (Quél.) Bigeard & Guillem., 1909

• Amanita echinocephala var. bicollariata Boudier (1905) [1905-10], Icones mycologicae, tome 1, tab. 4

• Amanita flandinia F. Plee (1864), Types de chaque famille et des principaux genres des plantes croissant spontanément en France ., 2, livret 57

• Amanita nitida Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 4

• Amanita procera Persoon (1818), Traité sur les champignons comestibles, p. 186

• Amanita solitaria (Bulliard) Fries (1836), Anteckningar öfver de i Sverige växande ätliga Svampar, p. 33

• Amanita solitaria f. echinocephala (Vittadini) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons ... en France, Edn 1, s. 3

• Amanita solitaria subf. bicollariata(Boudier) Neville & Poumarat (1996), Documents mycologiques, 26(101), s. 52

• Amanita solitaria var. adamantina (Paulet) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3

• Amanita strobiliformis subsp.* aculeata (Quélet) Saccardo (1887), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 5, s. 15

• Amanita strobiliformis var. aculeata Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 3

• Amanita umbella f. bicollariata (Boudier) E.-J. Gilbert (1918), Le Genre Amanita, s. 101

• Amanita umbella var. echinocephala(Vittadini) Quélet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 4

• Amanita vittadinii var. echinocephala (Vittad.) Veselý, 1934

• Amanitina albella (E.-J. Gilbert) E.-J. Gilbert (1940), Iconographia mycologica, 27, supplément 1(1), p. 78

• Armillaria echinocephala (Vittadini) Locquin (1952), Bulletin de la Société mycologique de France, 68, p. 167

• Aspidella echinocephala (Vittad.) E.-J.Gilbert, 1941

• Aspidella solitaria (Boğa.) E.-J. Gilbert, 1940

• Hypophyllum adamantinum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, s. 358, tab. 162, şekil. 2

• Hypophyllum tricuspidatum Paulet (1808) [1793], Traité des champignons, 2, p. 359, tab. 163, şekil. 3

• Lepidella echinocephala (Vittadini) E.-J. Gilbert (1925), Bulletin de la Société mycologique de France, 41, p. 304

• Lepidella echinocephala f. bicollariata (Boudier) Konrad & Maublanc (1926), Icones Selectae Fungorum, s. 38

• Lepiota echinocephala (Vittadini) Gillet (1874), Les hyménomycètes, ou description de tous les champignons (fungi) qui croissent en France, p. 69

• Venenarius solitarius (Bulliard) Murrill (1912), Mycologia, 4(5), p. 240

Amanita echinocephala Video

[medya=https://www.youtube.com/watch?v=9O3sVIfhd0Y]

Kaynak:

Tüm fotoğraflar Ultimate Mushroom ekibi tarafından çekilmiştir ve Attribution-ShareAlike 4.0 International lisansı kapsamında kendi amaçlarınız için kullanılabilir.